معنی روانداز زمستانی

پتو

پتو

شتوی

شَتَوی

پتو

پتو

روانداز. [اَ] (اِ مرکب) چیزی که در خواب بر رو اندازند مثل لحاف و پتوو شمد و غیر آنها. (فرهنگ نظام). مقابل زیرانداز.
- امثال:
زیراندازش زمین است و رواندازش آسمان، نظیر: آه ندارد با ناله سودا کند؛ یعنی بی نهایت بی چیز است. (یادداشت مؤلف).

آنچه در موقع خوابیدن بر روی خود می‌اندازند، مانند لحاف،

چیزی که در خواب بر رو اندازند مثل لحاف و پتو و شمد و غیر آنها

(اَ) (اِ.) آنچه که به هنگام خواب به روی خود اندازند.

Covering, Throw

مفرش السریر

شتاء

invernale

زمستانه، شتوی

837